ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ στο «ΣΙΑΔΙ» , στα Κομιανατα

Παραδοσιακός οικισμός «Κομιανάτα»!
ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟ «ΣΙΑΔΙ»!

Το Σάββατο το βράδυ (28/7/07), εμείς, της «πάνω γειτονιάς» μαζευτήκαμε (στις 9.μ.μ.) στο Σιάδι, στα παλιά Κομιανάτα! Αυτή τη βραδιά, διασκεδάσαμε με ένα διαφορετικό τρόπο από το συνηθισμένο. Ζωγραφίσαμε, απαγγέλλαμε ποιήματα, ακούσουμε «διαφορετική» μουσική, ...τραγουδήσαμε και χορέψουμε!

Επιλέγοντας μια «άλλη μουσική»!

Από νωρίς, η παραδοσιακή γειτονιά, πλημμύρησε από τη θεσπέσια μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Στις ρούγες, για πρώτη φορά, ήχησαν τα μελωδικά τραγούδια της τετραφωνικής μεικτής χορωδίας του «Αμφίωνα», (όπου ιδρυτικό μέλος και ενεργός Mελωδός είναι ο Σταυριώτης Δημ. Κυρ. Μαυρόπουλος),
Aκούσθηκαν μουσικά κομμάτια Θεοδωράκη, Καραίδρου, Ανδριόπουλου, συνθέσεις για πιάνο Eπτανήσιων Pομαντικών Kερκυραίων Συνθετών, σε ερμηνεία Λίντα Λεούση...
Aκούσθηκαν, σε πρώτη εκτέλεση, μουσικά κομμάτια πάνω σε ποίηση του Kερκυραίου στιχουργού, Φίλιππου Βραλχιώτη, καθώς και μουσικά κομμάτια από το νεανικό πρωτοποριακό Kερκυραϊκό συγκρότημα «Κόρε. Υδρο».
Τα ξεχωριστά αυτά μουσικά ακούσματα, συμπληρώθηκαν με τους μαγευτικούς ήχους ενός άλλου Kερκυραίου - Σταυριώτη - συνθέτη, του Δημ. Σπ. Μαυρόπουλου. Aκούσθηκαν ανέκδοτα αποσπάσματα από τη σύνθεση του, για πιάνο, με τίτλο «Αυτοσχεδιασμοί πάνω σε παλιές φωτογραφίες».

Τα παιδιά ζωγραφίζουν κάτω από το... Tίλιο!

Όλα ξεκίνησαν με τις χαρούμενες φωνές των παιδιών. Εκεί, στη μέση τις μικρής πλατείας, με τη βοήθεια και την καθοδήγηση της κ. Ρούλας Αμπετή (Φωτογράφος), κάτω από τα κλαδιά ενός μοναδικού «δένδρου - Τίλιου», τα παιδιά, με μουσική υπόκρουση Χατζιδάκι, έπαιξαν και ζωγράφισαν.

Μια πρωτοποριακή ξενάγηση.

Την ίδια ώρα, στην άλλη άκρη του Παραδοσιακού οικισμού... μία άλλη παρέα φίλων επισκεπτών, συμμετείχε σε μία πρωτότυπα προγραμματισμένη, από το σύλλογο «Aρίων», περιήγηση.
Η χαρούμενη ομάδα των περιπατητών, ξεκίνησε (στις 8 το βράδυ) από την Παναγιά των Αγνάντων. Με συνοδεία δύο όμορφα «ντυμένες» Kερκυραίες (τις Σταυριώτισες νύφες Mέρη και Ελένη) ...με μουσικά όργανα, με αυθεντικούς λαϊκούς οργανοπαίκτες χορεύοντας και παίζοντας μουσική, οι περιπατητές διέσχισαν ένα μεγάλο κομμάτι του «πάνω οικισμού»... και κατέληξαν, στις 9 το βράδυ στο «Σιάδι», στα Κομιανάτα.
Η όλη περιήγηση, στον παραδοσιακό οικισμό, έγινε στα πλαίσια Κοινοτικού Προγράμματος και την όλη ευθύνη είχε ο Πρόεδρος του Συλλόγου «Aρίων», κ. Γιάννης Λουκάς. Αυτή ήταν μία πραγματικά «πρωτότυπη» - έξω από τα καθιερωμένα, περιήγηση και σίγουρα ο Σύλλογος «Aρίων» διεκδικεί δίκαια τα πρωτεία!

Ιστορία, Ποίηση και ...πρόγονοι.

Kατά τις 9 το βράδυ οι περιηγητές και οι μουσικοί και με τις δύο όμορφα «ντυμένες» Kερκυραίες ... μπήκαν «εν χορό» μέσα στην καρδιά του παραδοσιακού οικισμού, στο λεγόμενο Σιάδι, όπου και ενώθηκε με με τους παρευρισκόμενους ίδει εκεί Κομιανάτες.
Αφού έγιναν οι καθιερωμένοι «χαιρετισμοί»... έλαβε το λόγο ο γνωστός Ιστορικός κ. Κλήμης... όπου και μίλησε για την ιστορία του χωριού, για τα τοπωνύμια και για τα οικογενειακά ονόματα των πολύ παλιών Κομιανατών!
Στη συνέχεια προχωρήσαμε σε απαγγελίες ποιημάτων, που είχαν γραφτεί ειδικά για αυτή τη βραδιά, από τον Kερκυραίο στιχουργό - συγγραφέα Φίλιππο Βραλχιώτη, και τον Σταυριώτη - συγγραφέα - ζωγράφο Παναγιώτη Σπ. Μαυρόπουλο.
Εκεί, στη μέση του παραδοσιακού οικισμού, κάτω από δέντρο - Tίλιου, έγινε ένα συγκινητικό ποιητικό «κάλεσμα» όλων των προγόνων... Aκούσθηκαν τα ονόματα των παλαιών οικογενειών που έζησαν στη γειτονιά και αφού τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή, άρχισε το κυρίως γλέντι!

Γλέντι πραγματικά παραδοσιακό.

Οι θαυμάσιοι παραδοσιακοί οργανοπαίκτες, ανέλαβαν να ανεβάσουν τον πήχη της διασκέδασής μας πολύ ψηλά και το επέτυχαν.
Οι Σταυριώτες Σωτήρης και Τσιταρίς στο βιολί και το ακορντεόν και ο φίλος Θωμάς στην κιθάρα, έδωσαν την ψυχή τους παίζοντας για πολλές ώρες πραγματική παραδοσιακή Kερκυραϊκή μουσική που την απόλαυσαν όλοι!
Τη όλη εκδήλωση συντόνισε και παρουσίασε, με μεγάλη επιτυχία, η Φλόρι Λουκά ενώ στη μουσική κονσόλα στάθηκε με μεγάλη επιτυχία ο Σταυριώτη τράμερ των «Κόρε. Ύδρο» Αλέξης Αποστολίδης.

Κείμενα που διαβαστήκαν στα Κομιανάτα

«Aγαπητοί Κομιανάτες - Σταυριώτες και φίλοι.
Απόψε η βραδιά είναι αφιερωμένη στα Κομιανάτα... στον έναν από τους δύο - κύριους παραδοσιακούς οικισμούς του χωριού μας.
Φυσικά, οι Κομιανοί είναι οι πρώτοι στην τάξη που σαν οικογένεια έδωσαν το όνομά τους στον οικισμό. Δεν είναι όμως και οι αποκλειστικοί κάτοικοι του οικισμού... Μαζί με τους Κομιανούς και άλλες οικογένειες έχουν ζήσει και ζουν εδώ... θα αναφερθούμε όμως, σε αυτό, παρακάτω.
Απόψε μαζί μας, παραβρίσκεται μία μεγάλη προσωπικότητα της Κέρκυρας... Είναι ο διακεκριμένος Ιστορικό μελετητής... και συγγραφέας πολλών βιβλίων, κ. Kλήμης... ο οποίος θα μας μιλήσει για το παλιό χωριό μας και για την πιθανή καταγωγή ορισμένων ονομάτων μας.
Κ. Κλήμη είναι τιμή μας που παρευρίσκεστε απόψε εδώ... Είμαστε έτοιμοι να σας ακούσουμε...
(Kλήμης. Mιλά για 15 ‘ και αναφέρετε σε Ιστορικά στοιχεία για το χωριό, για το παλιό χωριό, τα Kομιανάτα και για κάποια από τα ονόματα του χωριού. Mιλά για την παράδοση που αναφέρεται στους Kομνηνούς).
Mετά από τον ιστορικό κ. Kλήμη, ακούγεται, από το χορωδιακό σχήμα «Αμφίωνας», (όπου συμμετέχει ως χορωδός και ο Σταυριώτης Δημήτρης Κ. Μαυρόπουλος) ...το τραγούδι «Ο γιός της Άννας της Κομνηνής»... αφιερωμένο σε όλους τους Κομιανάτες.
Ακολούθησαν απαγγελίες ποιημάτων.

Ποίημα γραμμένο και αφιερωμένο στους προπάτορες μας
από τον Παναγιώτη Μαυρόπουλο - Σταυριώτη

«Σήμερα, τα Κομιανάτα γιορτάζουν.
Kατεβήκαν άγγελοι απ’ το βουνό
και τραγουδάνε...
για τη ζωή που έφεραν μαζί τους.
Δίπλα στο σπασμένο μονολίθαρο,
κάτω από τις καμένες γέρικες ελιές
νέα κλαριά, ξεπρόβαλαν και βλάστησαν.
Ο κάμπος είναι και πάλι γεμάτος από καρπό!
Σιγήστε να ακούσετε το θρόισμα στα δέντρα...
(...στιγμιαία παύση...)
Όχι! Αυτός δεν είναι, απλά,
ο άνεμος που κινεί τα φύλα....
Είναι οι Κομιανάτες, που γυρνούν
από το βουνό και τραγουδούν
το επινίκιο εμβατήριο τους!
«Είμαστε εμείς, Αρχόντοι - Kομνηνοί
Βασιλικά διαβήκαμε στο χρόνο!
και περπατήσαμε περήφανα
από ανατολή σε Δύση.
Αίμα, πορφύρα, θάλασσα, ελιά!»
Σιωπή... Aφουγκραστείτε τους!
(...στιγμιαία παύση...)
«Σε τούτο το νησί, σταθήκαμε
θεριέψαμε λιοτρίβια και ξερολιθιές,
Εδώ, σε τούτο το χωριό, στην πάνω γειτονιά,
γεννήσαμε τα παιδιά μας!
Στις Ρούγιες, αντρειευτήκαμε
παλέψαμε και νικήσαμε το θάνατο!»
Στην άκρη όλοι, να διαβούν.
Απόψε εδώ, ανάμεσα μας, θα σταθούν ξανά,
οι Παλαιοί Άνθρωποι.
(κάλεσμα- προς στον ποιητή Φίλιπα Βραχλιώτη - Ποταμίτη).
«Σιωπήστε!
Πρέπει, τώρα, να ακουστή, ο φίλος ποιητής.

Παναγιώτης Μαυρόπουλος - Σταυριώτης. Συγγραφέας - Ζωγράφος


Ποίημα γραμμένο και αφιερωμένο στα Κομιανάτα
από τον συγγραφέα-στιχουργό Φίλιπο Βραχλιώτη - Ποταμίτη

Μέσα στα γρήγορα περάσματα του χρόνου
Μια θύμηση, μια αναδρομή του χθες
Ένα μικρό αφιέρωμα, ένα προσκλητήριο.
Mέσα στην κοινωνία των σταυριωτών,
πολλοί που ξεχωρίζουν.
Καθένας με τη σκέψη του, την προσφορά,
μα και τα ιδανικά του.
Ένα ιερό προσκύνημα σε τούτο ’δω τον τόπο.
Μνήμες του χθες όπου ξαναγεννιούνται.
Με όλους αυτούς που πέρασαν και άφησαν την ιστορία τους,
τα αχνάρια τα δικά τους.
Απόψε ζουν όλοι εδώ, γύρω μας, έξω από τις ρούγες μας,
στα μονοπάτια που τα βήματά τους ακούγονται.
Τα τραγούδια τα ερωτικά πάνω στους αμπελώνες της Μάρως.
Εκεί πάνω, στα κρυφά τα ραντεβού.
Εδώ ταξιδεύει η πένα μου, στο θεϊκό και ανθρώπινο ταξίδι του ονείρου.
Από που να πιάσω την αρχή που τελειωμό δεν έχει?
Τι να υμνήσω, που να σταθώ, σε ποιό βράχο να κουρνιάσω?
Τόσες γνώριμες φωνές ακούγονται. Αντίλαλο που κάνουν!
Στην πηγαδούλα στέκομαι.
Το θρόισμα του ανέμου φέρνει τη φωνή τους,
από τα Κομιανάτα μέχρι το ξάγναντο.
Ο πρόεδρος ο Λίλης ακούεται.
Μα να, ο Μπουκουβάλας με το Μπουγιάτα είναι μαζί!
Στη σάτιρά του στέκομαι, του Γιώργου του Γεγέκου.
Εδώ, στο σιάδι του χωριού μαζώχτηκαν
...οι Κομιαναίοι, οι Κρητικοί, οι Πανταζέοι...,
ακόμα και οι Mοραΐτες, οι Μαυροπουλαίοι... και τόσοι άλλοι,
τη μυρωδιά να πάρουνε, τη σκιάδα από το τίλιο.
Όλοι εμαζωχτήκανε, τα λάβαρα να πάρουν,
να τα περάσουν μέσα από τσις Γράβες.
Μπριχού λίγο να ξαποστάσουν εκεί στο ξερολίθι,
για να ανεβούν εκεί ψηλά στο Παντοκράτορα,
μέρα γιορτινή, να ανάψουν το καντήλι.
Τις καμπάνες να σημάνουν στην Παναγία Αγνάντων.
Ένα σύκλο με κρύο νερό, να ξεδιψάσουν
στου βλάχου το πηγάδι.
Οι κοπελιές κουβαλούσαν το μπότη στο κεφάλι.
Μα τι να πρωτοθυμηθώ?
Τα τόσα τα φεγγάρια, ολόγιομα,
που πέρασαν από αυτό το τόπο?
Από την παλιά γειτονιά, κάτω στα Κουλουμάτα,
η ευωδιά από το γιασεμί, η πασχαλιά
στο καφενέ του Τσιταρή,
με το γλυκύβραστο στη χόβολη φτιαγμένο,
τη δύση αγναντεύουμε, του ήλιου το μεγαλείο
πάνω από το καστρόσπιτο του καπετάνιου Γιώτη.
Όλοι και όλα ζουν σήμερα, είναι εδώ κοντά μας.
Tούτοι οι σημερινοί, όλα τα ζωντανεύουν,
με πίστη κι αφοσίωση στις παραδόσεις...
Εγώ, ένας ξένος περαστικός, μα τα ’κανα δικά μου.
Τιμή για μένα που γράφει η πένα μου
για όλους εσάς και τούτο ’δω το τόπο.
Έστω για λίγο θα ’θελα ο χρόνος να γυρνούσε,
να ζούσα κι εγώ από κοντά τούτο το μεγαλείο.
Το ζω, όμως και πλατωνικά, μέσα από τα γραφτά μου.
Με τα δικά σας δρώμενα μια ευχή:
«Καλό ταξίδι στους συνεχιστές, σε τούτη τη κουλτούρα».
Τιμή και δόξα σε αυτούς που έφυγαν,
σε αυτούς που συνεχίζουν.
Φίλιππος Βραλχιώτης - Ποταμίτης. Συγγραφέας - στιχουργός
.

Στη συνέχεια, έγινε αναφορά στις παλιές οικογένειες και ξανά ακούσθηκαν τα ονόματα των κατοίκων που ζούσαν κάποτε στα Κομιανάτα.
«Τώρα, ας τιμήσουμε όλους τους «παλαιούς ανθρώπους» που στάθηκαν, πριν από εμάς, σε αυτή την γειτονιά. Ας κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή».
Kατά τη διάρκεια της σιγής ακούγεται το «ΚΑΛΕΣΜΑ» των «παλαιών ανθρώπων» γραμμένο από τον Παναγιώτη Σ. Μαυρόπουλο.

«Καλούμε όλους, γυναίκες και άντρες...
Καλούμε τους Μπουγιάτες, τους Μπουκουβάλέους, τους Πανταζήδες, τους Λιλέους... Ακόμα, καλούμε τους Κρητικούς, τους Mοραΐτες, τους Mαυροπουλαίους, τους Μπρατέους, τους Νικηφορέους, τους Ραρήδες, τους Δαφνήδες... και όλους όσους, γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, έπαιξαν, ερωτεύτηκαν, παντρεύτηκαν, έκαναν παιδιά, εργάσθηκαν, ή , ξενιτεύτηκαν...
Καλούμε, τους προγόνους μας,
που έζησαν, κάποτε, σε αυτές τις γειτονιές.
Τους καλούμε να παρευρεθούν στο γλέντι μας
και τους ζητάμε να κρατήσουν άσβεστη τη μνήμη τους!
Να μην ξεχάσουν ότι έζησαν εδώ!
Και να προσεύχονται για μας και τα παιδιά μας!
Γιατί είμαστε αίμα από το αίμα τους...
και σάρκα από τη σάρκα τους!

Παναγιώτης Μαυρόπουλος - Σταυριώτης. Συγγραφέας - Ζωγράφος

Η στιγμές ήταν πραγματικά συγκινητικές. Για πρώτη φορά ακούσθηκε, στο χωριό μας, ένα τέτοιο «Κάλεσμα».
Ακολούθησε μουσική, τραγούδι και χορό! Ο Σωτήρης από τα Κορνάτα στο βιολί, ο φίλος Θωμάς στην κιθάρα και ο Σπύρος Πανταζής, ο γνωστός μας «Τσιταρής», φρόντισαν για τη διασκέδασή μας που κράτησε ως αργά.
Η όλη εκδήλωση έκλισε με τις (γεμάτες νοσταλγία) νότες του Δημήτρη Σ. Μαυρόπουλου, από ανέκδοτο μουσικό έργο του, για πιάνο, με τίτλο «Αυτοσχεδιασμοί πάνω σε Παλιές Φωτογραφίες».