«ΑΡΙΩΝΑΣ» Ένας θρυλικός ποιητής - κιθαρωδός της αρχαίας Ελλάδας, που καταγόταν από τη Λέσβο. Φέρεται ότι έζησε στην αυλή του Περίανδρου, τυράννου της Κορίνθου. Θεωρείται επινοητής του διθυράμβου. Σήμερα «ΑΡΙΩΝ» ονομάζεται ο ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ EΞΩPAΪΣTIKOΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ στο Χωριό «Σταυρός», στη Κέρκυρα.

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΓΙΑ ΠΕΖΟΠΟΡΟΥΣ

Tο Σταυρό τον ξέρουν αρκετά καλά στην Ευρώπη...!
Τη φήμη του την έχει αποκτήσει τόσο για τον παραδοσιακό χαρακτήρα του, όσο και για τα μοναδικά μονοπάτια του. Ο Έλληνας επισκέπτης του Σταυρού σίγουρα θα εκπλαγεί όταν δει οργανωμένα γκρουπ περιπατητών με πλήρη εξοπλισμό, να κατεβαίνουν από τα τουριστικά πούλμαν, στα Κομιανάτα, να διασχίζουν τον παραδοσιακό οικισμό και να κατευθύνονται έξω από το χωριό, προς το «βουνό», όπου και βρίσκεται το παλιό γραφικό εκκλησάκι του Παντοκράτορα!
Aλλά και από τις Μπενίτσες... δεν είναι λίγοι αυτοί που ανεβαίνουν, προς το Σταυρό, είτε από το Παλιό Yδραγωγείο, είτε από την Αγία Παρασκευή!

ΠΡΩΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Από το Ξάγναντο στα Κομιανάτα
και από εκεί... στον «Παντοκράτορα του Δήμου»

Ανεβαίνοντας από την Πόλη, ο επισκέπτης καλό είναι να επισκεφτεί την τοποθεσία Ξάγναντο (Αγνάντι). Από αυτό το σημείο μπορεί να θαυμάσει τη θέα προς την πόλη και τις απέναντι ακτές της Ηπείρου και της  Αλβανίας.
• Συνεχίζοντας από το Ξάγναντο, ο επισκέπτης μπορεί να βαδίσει προς τα Κομιανάτα. Περνώντας το Καστρόσπιτο του Γιωτάκη, κατευθύνεται προς τον κυρίως συνοικισμό, την Πηγαδούλα. (Ξάγναντο - Κομιανάτα 300μ).
Εδώ, ο περιπατητής έχει δύο επιλογές.
• Μπορεί να ακολουθήσει ένα ανηφορικό μονοπάτι  προς τα αριστερά, να φτάσει στα Μαυροπουλάτα και από εκεί, κατεβαίνοντας στο «Σιάδι», βρίσκεται πάλι στα Κομιανάτα.
Από τα σπίτια των Μαυροπουλαίων, μπορεί κανείς να θαυμάσει μοναδικά, υπέροχα  δειλινά!
• Η δεύτερη επιλογή, είναι να ακολουθήσει ευθεία το δρόμο και να μπει στην καρδιά του συνοικισμού, στο Σιάδι. Έτσι ονομάζεται η μικρή πλατεία, Σιάδι, δηλαδή ίσωμα, που δημιουργείται μπροστά από τα σπίτια.
•Σε αυτή την πλατεία, υπάρχουν μερικά από τα πιο αξιόλογα παλιά σπίτια  του οικισμού. Το σπίτι των Μπουκουβαλαίων – Κομιαναίων με την παλιά σκάλα, με τα λίθινα περβάζια, τα μπαλκόνια και τις εξαιρετικές καμάρες, είναι από τα πιο χαρακτηριστικά του οικισμού!
•Συνεχίζοντας να περιδιαβαίνει ο οδοιπόρος τον οικισμό, βλέπει παλιά λιοτρίβια, πετρόχτιστες καμαρωτές πόρτες, μυλόπετρες, πέτρινα πηγάδια και πολλά άλλα αξιόλογα δείγματα αρχιτεκτονικής.
Συνεχίζοντας ευθεία, βγαίνει έξω από το χωριό
•Ακολουθώντας ένα νότιο μονοπάτι, διαπερνά τον οικισμό και  κατευθύνεται προς τις Κάβες, την Καταχωστή, την Καμένη Γράβα και τον Παντοκράτορα.
Στην πορεία του, ο περιπατητής έχει στα αριστερά το βουνό και δεξιά τον κάμπο με το θεσπέσιο ελαιώνα. Αυτό είναι το μονοπάτι που έπαιρναν  παλιά οι χορικοί για να πάνε στις «Γράβες» και στον Παντοκράτορα. Έχει την ευκαιρία να επισκεφτεί (με δική του ευθύνη) τις περίφημες τρεις «κάβες» που βρίσκονται μόλις 300 μέτρα έξω από τα τελευταία σπίτια του χωριού. (1η Κάβα Ρεβιθιά, 2η Κάβα Τζιβέρη, 3η Κάβα ανώνυμη)
•«Κάβες» ονόμαζαν τις σπηλιές όπου οι παλαιοί Σταυριώτες εφύλασσαν τα πρόβατα, το γάλα, τα τυριά, το κρασί, ή άλλα ευπαθή προϊόντα. Ακόμα,  από αυτές τις κάβες οι Σταυριώτες έβγαζαν χώμα για να κτίσουν ή να  κάνουν κεραμίδια...
Σήμερα, οργανωμένα γκρουπ ή μεμονωμένοι περιπατητές τις  επισκέπτονται, με δική τους πάντα ευθύνη... Iδιαίτερα η λεγόμενη «Κάβα του Ρεβιθιά» με τις δύο εισόδους της, προσφέρει κάθε απόγευμα μια εκπληκτική δύση του ήλιου που αποζημιώνει με το παραπάνω τον κάθε  τολμηρό επισκέπτη!
• Ανηφορίζοντας το περιπατητικό μονοπάτι προς τον Παντοκράτορα, στα 800μ., φτάνουμε στην περιοχή που ονομάζεται «Φονικό». Από τα δεξιά, βλέπουμε τον ελαιώνα του Σταυρού και αριστερά, την κορυφή του βουνού. Στη συνέχεια, στα περίπου 300μ., φτάνουμε στο σπήλαιο Καταχωστή.
•Στους πρόποδες της Καμένης Γράβας, πρόσφατα ξανά - ανακαλύφθηκε μια σπηλιά, περίπου 40τμ. Μελετάται η άμεση αξιοποίησή της. Είναι το σπήλαιο Καταχωστή, που χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο το 1943 κατά τον Iταλογερμανικό Πόλεμο. Αργότερα, χρησιμοποιήθηκε ως στάνη…
•Οι περιπατητές από αυτό το σημείο, αφού ξεκουραστούν, μπορούν να συνεχίσουν πεζοπορώντας, είτε προς την ανατολική ακτή του νησιού και μετά βόρια προς Μπενίτσες, είτε νοτιοδυτικά, προς τα γραφικά χωριά Στρογγυλή και Άγιος Mατθαίος. Δεξιά δάσος και αριστερά το βουνό, με τα παράξενα ανοίγματα και τις τρύπες τις οποίες χρησιμοποιούν πολλά  σπάνια πουλιά για φωλιές.
Χρόνος διαδρομής: Κομιανάτα – Καταχωστή, περίπου 30’.
• Ο περιπατητής, αφήνοντας πίσω του τις Κάβες και την Καταχωστή, θα κατευθυνθεί προς την περιοχή Καμένη Γράβα. Γράβα έλεγαν οι παλιοί κάθε πετρώδη περιοχή με γκρεμούς και σπηλιές.
•Κάποτε, οι Σταυριώτες, κυνηγημένοι από πειρατές, τραβήχτηκαν σε αυτή την ορεινή τοποθεσία και κρύφτηκαν σε μια απόκρημνη σπηλιά. Οι πειρατές τους ακολούθησαν και αποφάσισαν να βάλουν βαρέλια με μπαρούτι στα βράχια και να τινάξουν τη σπηλιά στον αέρα. Έτσι και έγινε! Σήμερα, η περιοχή ονομάζεται Καμένη Γράβα. Τεράστιοι γκρεμισμένοι, μαυρισμένοι πέτρινοι όγκοι μαρτυρούν το θλιβερό γεγονός.
Καλό είναι ο περιπατητής να μη βγει από την πορεία του και να μην επιχειρήσει με κανέναν τρόπο να προσεγγίσει μόνος του το σπήλαιο. Είναι αρκετά επικίνδυνο και όχι διαμορφωμένο κατάλληλα για επίσκεψη.
Χρόνος διαδρομής: Κομιανάτα - Καμένη Γράβα, περίπου 35’.
• Μέχρι την περιοχή Καμένη Γράβα, η πορεία είναι σχετικά εύκολη... συνεχίζοντας προς το ξωκλήσι του Παντοκράτορα όμως, ο δρόμος δυσκολεύει. Πλησιάζοντας, ακόμα πιο πολύ προς το εκκλησάκι, η βλάστηση θα γίνει πιο πυκνή, όχι όμως αδιάβατη. Πάντως, η θέα της εκκλησίας στην άκρη του γκρεμού και η προσέγγισή της, είναι σίγουρο ότι θα αποζημιώσει τον τολμηρό πεζοπόρο!
• Το γραφικό ξωκλήσι του Παντοκράτορα βρίσκεται πάνω απο ένα γκρεμό, στην κορυφή δύο ενωμένων βράχων, που στη βάση τους «ανοίγονται» σαν δύο τεράστιες πέτρινες κουρτίνες. Πάνω σε αυτούς τους θεόρατους βράχους, στέκει το ξωκλήσι, κτισμένο σαν σε φυσικό μπαλκόνι Το ξωκλήσι διαθέτει παλιές τοιχογραφίες που χρονολογούνται γύρω στο 1800-1830. Το ίδιο, σαν λατρευτικό κτίσμα, φέρετε να είναι πολύ παλιότερο.
Στον οδοιπόρο επισκέπτη προσφέρεται από το εκκλησάκι πλούσια η θέα του καταπράσινου ελαιώνα και των απέναντι βουνών, με πολλά χωριά σα να είναι φυτεμένα ανάμεσα στα δέντρα. Ακόμα, ο επισκέπτης – περιπατητής μπορεί να δει από το ύψωμα όλη τη νότια Κέρκυρα, πέρα ως πέρα, ως τη θάλασσα. Διακρίνονται, η Mεσογγή, η Λευκίμη, ο Χλωμός, η  Λίμνη Κορισσίων, ο Άγιος Ματθαίος, οι Βοννιατάδες, η Άνω-Κάτω Παυλιάνα, ακόμα και η δυτική θάλασσα. Στους πρόποδες του βουνού βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Νικολάου της Γούγιας (Γουλομάτα), καθώς και ο οικισμός Κορνάτα, με αριστερά τη Στρογγυλή.
Ο δρόμος της επιστροφής μπορεί να είναι ο ίδιος αντίστροφα... μπορεί όμως κάποιος, από το εκκλησάκι, να πάρει έναν άλλο ανατολικό, ανηφορικό αγροτικό δρόμο και ακολουθώντας τον, θα γυρίσει με σιγουριά και ευκολία πίσω στο χωριό.
Χρόνος διαδρομής: Κομιανάτα - Εκκλησάκι Παντοκράτορα, περίπου 45’

Από το Ξάγναντο στο «βουνό»
και από εκεί στον Παντοκράτορα

Από το Ξάγναντο στο «βουνό» και από εκεί στον Παντοκράτορα, μπορεί κανείς να πάει πολύ εύκολα με αυτοκίνητο, μηχανή, ή με τα πόδια... Το εκκλησάκι του Παντοκράτορα, το προσεγγίζουμε αποφεύγοντας τις Γράβες, παίρνοντας από το Ξάγναντο το δρόμο που πηγαίνει προς το «βουνό». 
Περιφερειακά, θα οδηγηθούμε στο εκκλησάκι. Αυτός ο δρόμος είναι ό,τι  πρέπει για οδήγηση σε 4Χ4, ή Moto Cross. Η θέα από το εκκλησάκι είναι  μοναδική, καθώς ο περιπατητής θα δει όλη τη νότια Κέρκυρα, ως την  κάτω άκρη της.
• Μια άλλη δυνατότητα που δίνεται στον περιηγητή είναι, ανεβαίνοντας από το Ξάγναντο προς το βουνό, να πάρει το μονοπάτι στην περιοχή «Ξερολιθάρι» και να στραφεί αριστερά και ανατολικά, προς την κορυφή, εκεί που είναι οι κεραίες, το αναγκαίο, δυστυχώς, κακό της τεχνολογίας…
Από το ύψωμα αυτό μπορεί να δει κανείς μια από τις πιο όμορφες ανατολές του ήλιου, αλλά και να θαυμάσει τις δαντελένιες  ακτές της Ηπείρου που απλώνονται ακριβώς απέναντι.
Χρόνος διαδρομής: περίπου 10’-15’ της ώρας μετάβαση και άλλο τόσο επιστροφή, με αυτοκίνητο.
Με τα πόδια, περίπου μια ώρα διαδρομή από και προς τον Παντοκράτορα.

Από τα Κορνάτα στο βουνό

• Ο πρώτος οικισμός  που συναντάμε όταν ερχόμαστε από Λευκίμη -  Mεσογγή, είναι τα Kορνάτα. Παλιότερα, ήταν δύο μικρές γειτονιές με πανέμορφα παραδοσιακά σπίτια. Σήμερα, ο οικισμός είναι διάσπαρτος. Στην πηγή που υπάρχει δίπλα από  το αρχοντικό των Μοραϊτών, 100μ. μετά, στην πρώτη διασταύρωση δεξιά, ακολουθούμε το δρόμο προς το βουνό και βρίσκουμε μπροστά μας τον παραγωγικό ελαιώνα του Σταυρού.
Σε αυτή την περιοχή που ονομάζεται «Σκαλίτη», μπορούμε να  αναζητήσουμε το παλιό χωριό, τα Γουλουμάτα, που καταστράφηκε από τους πειρατές. Εδώ, βρίσκεται και ο παλιός ναός του Αγίου Νικολάου, κτίσμα του 16ου αιώνα, που ανακαινίστηκε αρχικά το 1952 από την οικογένεια Δ. Πανταζή, αλλά και πιο πρόσφατα .
Η διαδρομή είναι περίπου 2.5 χλμ.
• Ανεβαίνοντας στο βουνό, λίγο πριν από την κορυφή, βρισκόμαστε στην περιοχή «Φονικό», από εκεί οδηγούμαστε στο σπήλαιο «Καταχωστή», στην ιστορική «Καμένη Γράβα» και από εκεί, στην κορυφή του θεόρατου  βράχου, εκεί που υπάρχει το γραφικό εκκλησάκι του Παντοκράτορα,  ιδιοκτησία των Μαυροπουλαίων. Από το φυσικό μπαλκόνι του Παντοκράτορα, έχουμε θαυμάσια θέα με άξονα βορά-νότου. Βλέπουμε δυτικά τον Άγιο Ματθαίο και τα γύρω χωριά, τον ελαιόκαμπο της Στρογγυλής και κομμάτι της νότιας Κέρκυρας.
• Από το εκκλησάκι, μπορεί ο περιπατητής να πάρει τον ανατολικό,  ανηφορικό αγροτικό δρόμο και ακολουθώντας τον  (μέσο βουνού), να  κατευθυνθεί προς το Ξάγναντο ή στα Κομιανάτα. Mπορεί όμως να πάρει και το παλιό μονοπάτι και από τις Γράβες να  οδηγηθεί στο Γαιδουρότραφο και από εκεί στα Κομιανάτα και στο Ξάγναντο.


ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Από τα Μακράτα στα Λουκάτα... στο παλιό Yδραγωγείο
και από εκεί στη Μπενίτσα

Ανηφορίζοντας από τη διασταύρωση Σταυρού – Στρογγυλής, συναντάμε την εκκλησία του Αγίου Αρσενίου, στον οικισμό Μακράτα. Στη συνέχεια, στα 500μ, βρίσκονται τα Λουκάτα.
• Μπαίνοντας στον παραδοσιακό οικισμό, συναντάμε πανέμορφα κτήρια, καθαρά καντούνια, την πλατεία Τζαμάνη, το αρχοντικό των Ραρρήδων, καθώς και ένα θόλο, το Βόρτο και δίπλα, το αρχοντικό των Λούβρων με  τα τείχη του και τις πολεμίστρες. Στο εσωτερικό, μια πέτρινη σκάλα  και ένα ιδιόμορφο πηγάδι με δύο σημεία πρόσβασης. Πάνω από αυτό, ένα  πέτρινο βόρτο και σε απόσταση 30μ. η «μήνα», δηλ. η σπηλιά όπου θα  πρέπει να ήταν οι αποθήκες τους.
• Προχωρώντας και σε απόσταση 200μ. συναντάμε το εξωκλήσι της  Οδηγήτριας Παναγιοπούλας, διακοσμημένο με άριστες τοιχογραφίες. Στην  αυλή, ένα πηγάδι που παλιότερα στο εσωτερικό του ήταν γεμάτο  τοιχογραφίες. Το πηγάδι αυτό το διεκδικούσαν δύο χωριανοί. Τελικά,  κανένας δεν το πήρε και το τέλος του ήταν θλιβερό, αφού το μπάζωσαν…
Πώς αποκαλύφτηκε όμως ότι είχε τοιχογραφίες; Οι παραδόσεις λένε ότι πριν από περίπου 60 χρόνια, μια κοπέλα από το χωριό είδε ένα όραμα… Είδε το πηγάδι και εντυπωσιάστηκε! Το είπε στον ιερέα και στους εκκλησιαστικούς συμβούλους και αποφάσισαν να το καθαρίσουν. Έμειναν έκθαμβοι από το περιεχόμενό του: ήταν γεμάτο τοιχογραφίες! Δυστυχώς,  τώρα είναι πολύ αργά, αφού οι περισσότερες έχουν καταστραφεί.
• Συνεχίζοντας την περιήγηση, περίπου στα 100μ. πιο πέρα, συναντάμε την εκκλησία του Αγίου Πνεύματος η οποία χρονολογείται γύρω στο 1730 μ.Χ. Είναι διακοσμημένη με υπέροχες τοιχογραφίες και έχει πέτρινη Αγία Τράπεζα. Στην κορυφή του βουνού που υψώνεται από το υδραγωγείο των Μπενιτσών, αντικρύζουμε τα στενά της Αλβανίας και της Ηπείρου και  στους πρόποδες του βουνού απλώνονται, η Μπενίτσα, το Ποντικονήσι, η πόλη της Κέρκυρας και το αεροδρόμιο.
Νότια της Αγίας Τριάδας, υπάρχει το πολυβολείο, το οποίο ήταν η αιτία που καθυστέρησε η απόβαση των Γερμανών από το Ιόνιο και προκάλεσε την επιστροφή τους από την πλευρά της Αδριατικής, από τη Χαλκούνα.

Από τις Μπενίτσες στην Αγ. Παρασκευή...
και από εκεί στο Σταυρό

Από τα πιο αξιόλογα περιπατητικά μονοπάτια της περιοχής είναι αυτό που οδηγεί από το ιστορικό υδραγωγείο που βρίσκεται στις Μπενίτσες, στο υδραγωγείο που υπάρχει στα Μακράτα του Σταυρού. Η διαδρομή είναι  περίπου 3 χιλιόμετρα.
• Αρχίζοντας το οδοιπορικό μας από το ξενοδοχείο «Σαν Στέφανο», σε απόσταση 400μ. συναντάμε το φυλάκιο του υδραγωγείου στο οποίο έμεναν οι φύλακες, μια πέτρινη γέφυρα για τη διέλευση του κόσμου και την παλιά γειτονιά με λίγα σπίτια. Λίγο πιο πέρα, αρχίζουν τα πολλά πέτρινα σκαλοπάτια άριστης κατασκευής, οι πηγές και τα πέτρινα τούνελ, τα οποία οδηγούσαν τα νερά στις δεξαμενές... Συναντάμε ακόμα τις πηγές «Τούφος» και «Παναγιάς», καθώς και μικρούς καταρράκτες. Βλέπουμε ένα πανέμορφο δάσος με αιωνόβια δέντρα, καθώς και το μικρό Ναό του Αγίου Νικολάου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό είναι το υδραγωγείο στα Μακράτα του Σταυρού, είναι το πρώτο υδραγωγείο των Επτανήσων. Κατασκευάστηκε το 1830-31 για την κάλυψη των αναγκών της  πόλης της Κέρκυρας.
• Στη συνέχεια, ακολουθούμε το μονοπάτι για άλλα 400μ., συναντάμε μια διασταύρωση και σε απόσταση 250μ., βλέπουμε το σπήλαιο «Κοτσαρίδη» με τους άριστους σταλακτίτες - σταλαγμίτες.
• Επιστρέφοντας στη διασταύρωση, ανηφορίζουμε προς τα εμπρός. Περνάμε μέσα από γέρικους ελαιώνες, όπου κάθε χειμώνα, σ’ αυτό το σημείο σχηματίζονται μικροί καταρράκτες. Εδώ, βρίσκεται και η παλιά πηγή που τροφοδοτούσε με γάργαρο νερό το χωριό. Τα παλιότερα χρόνια, υπήρχαν κοινοτικές πηγές με βρύσες και «λαρνάκια».
• Στη συνέχεια, φτάνουμε στον κεντρικό δρόμο, βλέπουμε μπροστά μας το αρχοντικό του Κογεβίνα, τα ερείπια της εκκλησίας της Παναγίας και έξω στην αυλή, το υπόγειο τσιμεντένιο καταφύγιο, θλιβερό απομεινάρι των δύσκολων χρόνων του πολέμου.


ΤΡΙΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Aπό τον Κάτω Γαρούνα, στον Άνω Γαρούνα... και από εκεί άνοδος στο βουνό των Αγ. Δέκα και κάθοδος στο χωριό.

Ξεκινώντας από τον Κάτω Γαρούνα κατευθυνόμαστε προς στον Πάνω Γαρούνα. Πρόκειται για δύο πανέμορφα χωριά με θαυμάσια δήγματα Kερκυραϊκής χωριάτικης αρχιτεκτονικής! Διασχίζουμε ένα ανηφορικό δημοτικό δρόμο, στρωμένο με άσφαλτο, για 1300 μ.
Aπό το Πάνω Γαρούνα - με αφετηρία το Δημόσιο Σχολείο - παίρνουμε τον ανηφορικό δρόμο (τσιμέντο) που οδηγεί προς το βουνό του Γαρούνα.
Στα πρώτα 400 μ. περίπου συναντάμε ένα μονοπάτι που σε πολλά σημεία του είναι λιθόστρωτο. Aπό το μονοπάτι αυτό, για 40 λεπτά, με κανονικό περπάτημα, κατευθυνόμαστε ανηφορικά προς το παλιό μοναστήρι του Παντοκράτορα.
Στην αυλή της Μονής υπάρχουν πολλές κερασιές και καρυδιές. Υπάρχουν χτιστά τραπέζια και πεζούλια όπου ο περιπατητής μπορεί να κάτσει και να γευματίσει. Στα υποστατικά της Μονής θα δει ένα παλιό υπέρ υψωμένο ηγουμενείο και από κάτω του έναν παραδοσιακό φούρνο. Yπάρχει και ένα νέο συντηρημένο κτίσμα που χρησιμοποιείτε για τραπεζαρία και συνεστιάσεις. Εδώ γίνεται μεγάλο πανηγύρι την ημέρα της γιορτής του Παντοκράτορα.
Σε κοντινή κορφή, 100 μ. πιο πάνω, είναι κτισμένο το μικρό εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Aπό εκεί ο περιπατητής μπορεί να θαυμάσει την υπέροχη Δυτική θάλασσα και την παραλία του Αγίου Γόρδι. ΑΝ είναι τυχερός μπορεί να δει και «αετούς» και «παρά πέντε» να πετούν πάνω από την πλαγιά. Η δύση του ήλιου στη θάλασσα είναι εκπληκτική!
Επιστρέφοντας 300 μ πάνω στο δημοτικό δρόμο και με κατεύθυνση προς τα αριστερά ο περιπατητής μπορεί να ανέβει προς την κορυφή που είναι εγκατεστημένο το Pαντάρ (αναγκαίο κακό) και να θαυμάσια (ανατολικά, δυτικά και βόρια) όλη την Κέρκυρα!
Aπό μοναστήρι του Παντοκράτορα ξεκινά (κατηφορικά) ένα παλιό - παραδοσιακό μονοπάτι που οδηγεί στο παλιό παραδοσιακό χωριό των Αγίων Δέκα. Χρειαζόμαστε μόνο 45 λεπτά της ώρας, εύκολη πεζοπορία, για να μπούμε στο χωριό και να το διασχίσουμε. Στην πορεία μας, μέσα στο παλιό οικισμό, συναντάμε την κεντρική Eκκλησία του χωριού και ένα πλάτωμα με μία μοναδική θέα προς την πόλη. Aπό εκεί, σε 5 λεπτά, κατευθυνόμαστε προς τον κεντρικό δρόμο που αριστερά οδηγεί προς την Πόλη και δεξιά προς το Σταυρό, την Στρογγυλή, τα Mοραΐτικα, τον Άγιο Mατθαίο και γενικότερα προς όλη τη Νότια Κέρκυρα.


ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Βόλτα στο Γαστούρι και στο AXIΛΛEIO.
Επίσκεψη στο παλάτι και την πυγή της Aυτοκράτειρας Eλισάβετ (Σίσι)

Aπό την Πόλη της Κέρκυρας, σε μόλις 15 λεπτά της ώρας, φτάνουμε σε ένα πολύ γνωστό χωριό, στο φημισμένο Γαστούρι! Aπό το χαρακτηριστικό κτίριο της φιλαρμονικής κατευθυνόμαστε προς την παλιά γειτονιά και από την εκκλησία ..... κατεβαίνουμε, διασχίζοντας τον παλιό οικισμό, καταλήγουμε στη λεγόμενη «πηγή της Σίσι». Εκεί, στην πλακόστρωτη πλατεία, θα θαυμάσουμε μερικούς τεράστιους πλατάνους, που χρειάζονται πολλά άτομα για να αγκαλιάσουν τους κορμούς τους!
Aνηφορίζοντας σε λιθόστρωτα σκαλοπάτια, σε απόσταση 200 μ., συναντάμε την παλαιά δεξαμενή. Συνεχίζοντας άλλα 200 μ. συναντάμε ένα όμορφο μονοπάτι που οδηγεί, σε 15 λεπτά της ώρας, σε έναν καταπράσινο λόφο που στην κορφή του βρίσκεται η παλιά εκκλησία της Αγίας Κυριακής. Aπό αυτό το σημείο μπορούμε να θαυμάσουμε περιμετρικά όλη την κεντρική - ανατολική και βόρια Κέρκυρα.
Επιστροφή, προς την πυγή της Ελισάβετ, από το ίδιο μονοπάτι.
Aκολουθώντας τον αυτοκινητόδρομο για 10 λεπτά της ώρας καταλήγουμε σε κεντρική πλατεία του χωριού με χαρακτηριστικό παλαιό οικισμό. Επιστρέφοντας στον αυτοκινητόδρομο 100 μ προς Μπενίτσες, συναντάμε το ανάκτορο της Ελισάβετ και του Κάιζερ, το γνωστό μας «Αχίλλειο»!
Aπό τον ίδιο δρόμο, σε απόσταση 2.500 μ., οδηγούμαστε στο υδραγωγείο και από εκεί κατευθυνόμαστε προς τις μαγευτικές Μπενίτσες! Η επιστροφή μας προς την Πόλη της Κέρκυρας είναι πια πολύ εύκολη.


ΠΕΜΠΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ...

BIΓΛEΣ, ΜΕΛΙΣΣΙ & ΒΙΑΝΟ!

Η τοποθεσία «Βίγκλες» βρίσκετε μόλις 10?-15? της ώρας μακριά από το γνωστό Ξάγναντο (ή, Άγναντη), στα Κομιανάτα, του χωριού Σταυρός, του Δήμου Aχιλλείων και παρόλο ότι το μονοπάτι που μας οδηγεί εκεί (προς τα Ανατολικά) είναι βατό και (ακόμα) ανοικτό... ελάχιστοι από τους σύγχρονους Σταυριώτες το έχουν βαδίσει. Το ίδιο ακριβός συμβαίνει και με την περιοχή Mελίσσι - Βιάνο, που βρίσκετε (ανατολικό) απέναντι από το λόφο της Αγίας Τριάδας στα Λουκάτα στη βόριο - ανατολική πλευρά ενός αντικρινού λόφου...
Και στις δύο περιοχές, γεωλογικές «ιδιοτροπίες».... διαμόρφωσαν ένα ιδιαίτερα άγριο τοπίο. ιδιαίτερα από τις Βίγκλες, η θέα είναι εκπληκτικά μοναδική! Όλη η εσωτερική θάλασσα, η απέναντι η Hπειρώτικη ακτογραμμή (από Βορά προς Νότο) απλώνετε στα πόδια σου! Το βλέμμα σου απλώνετε... σε όλη την ανατολική Κέρκυρα... από τον Παντοκράτορα, στην Πόλη, στην Μπενίτσα, στα Mοραΐτικα... ως τον Κάβο!
Γκρεμοί κατακόρυφοι, μεγάλα πεσμένα βράχια, σπιλώματα, οπές στα βράχια... και πολύ θρυμματισμένο - πετρώδες υλικό... από τις συνεχείς κατολισθήσεις, συνθέτουν (και στις δύο περιοχές) μία, είναι αλήθεια, λίγο επικίνδυνη για τους μη εξοικειωμένους, άγρια, αλλά όμορφη τοπογραφία!
Καλό θα είναι, όποιοι τολμήσουν (με δική τους ευθύνη) να ανέβουν σε αυτές τις τοποθεσίες, να είναι προετοιμασμένοι και εξοπλισμένοι με ειδικά παπούτσια και ρούχα, να έχουν κράνος, φωτισμό και ότι άλλο χρειάζεται για τις σπηλαιολογικές, αναρριχητικές αναζητήσεις!...
Όμως, οι απλοί περιπατητές, φίλοι των μονοπατιών και του βουνού, δεν είναι ανάγκη να απογοητευτούν...
Τα μονοπάτια που οδηγούν σε αυτά τα σημεία, είναι πανέμορφα και εύκολα βατά! Eάν αποφασίσουν να τα βαδίσουν... θα αποζημιωθούν πλήρως για την επιλογή τους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου