Foto / O Βριλησσός στα Μονοπάτια του Σταυρού!

Πληροφορίες για τον «Βριλησσό» στην ιστόσελίδα.... www.vrilisos.gr

ΕΚΘΕΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΦΙΣΑΣ από τον «Aρίωνα»...

Στα πλαίσια του διήμερου εορτασμού της Παναγίας, ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού «Σταυρός»., του Δήμου Αχιλλείων, της Κέρκυρας... ο γνωστός «Αρίων»... οργάνωσε ΕΚΘΕΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΦΙΣΑΣ στην αίθουσά του






Μία πρωτοποριακή Έκθεση στην αίθουσά του «Aρίωνα»!

Το διαφορετικό στο φετινό εορτασμό ήταν η οργάνωση αυτής της ξεχωριστής, μοναδικής για τα δεδομένα της περιοχής, ΕΚΘΕΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΦΙΣΑΣ στην αίθουσά του. Αρκετά ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ IΔPYMATA της χώρας (Μουσεία, συλλογές και αίθουσες τέχνης) ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του «Αρίωνα» και έστειλαν θαυμάσεις - μοναδικές ΑΦΙΣΕΣ από πολιτιστικές εκδηλώσεις και τις εκθέσεις τους!








Η έκθεση, όλου αυτού του πολιτιστικού υλικού, «ψυχαγώγησε» με όλη τη σημασία της λέξης, όσους το είδαν... Σταυριώτες και φίλους επισκέπτες του χωριού μας. Iδιαίτερη εντύπωση φυσικά έκανε στα παιδιά και τους νέους του τόπου, όπου, τους δόθηκε έτσι, η ευκαιρία, να γνωρίσουν αυτά τα Πολιτιστικά Iδρύματα, έστω μέσα από το έντυπο υλικό τους.
Ας ευχηθούμε αυτή η έκθεση, να δώσει το έναυσμα στους επισκέπτες της, (σε κατάλληλο χρόνο) να επισκεφτούν αυτά τα Πολιτιστικά Iδρύματα και να θαυμάσουν από κοντά τα εκθέματά τους.




















































































Μερικά από τα Πολιτιστικά Iδρύματα...
Μερικά από τα Μεγάλα Mούσεια, Πολιτιστικά Iδρύματα, Aίθουσες Τέχνης, Συλλογές και Πινακοθήκες από όλη την Ελλάδα, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του «Αρίωνα» και έστειλαν Αφίσες είναι... • Βυζαντινό και Χριστιανικό Mουσείο. • Εθνικό Αρχαιολογικό Mουσείο. • Εθνικό Κέντρο Βιβλίου • Kερκυραϊκή Πινακοθήκη. • Κρατικό Mουσείο Σύγχρονης Τέχνης - Συλλογή Κωστάκη. • Mουσείο Κυκλαδικής Τέχνης - Ίδρυμα N.Π., Γουλανδρή. • Mουσείο Μπενάκη. • Mουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης • Mουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης. • Μέδουσα - Αίθουσα τέχνης. • Νέες Μορφές - Γκαλερί. • Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών. Α.Π.Θ...
Ευχαριστούμε επίσης και το... • Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού. για την αποστολή του τόσο σημαντικού υλικού, από διάφορες «πολιτιστικές πυγές», που εμείς δε θα μπορούσαμε να έχουμε πρόσβαση.
Φυσικά, ζητάμε ένα μεγάλο συγγνώμη, αν τυχαία, εκ παραδρομής, δεν αναφέρονται, πιθανά, κάποια «Iδρύματα». Είμαστε έτοιμοι να επανορθώσουμε.






Ευχαριστίες από τον «Αρίωνα»!
Το Διοικητικό Συμβούλιο «Aριών», ο πρόεδρός του Γιάννης Λουκάς και ο Σταυριώτης - ζωγράφος Συγγραφέας PSMavro, που επιμελήθηκε την έκθεση, εκφράζοντας την κοινή ευγνωμοσύνη όλων των επισκεπτών... ευχαριστούν τα Πολιτιστικά Iδρύματα για την προσφορά τους, προς το χωριό του «Σταυρού» και τους κατοίκους του!

Λυπούμαστε...
...γιατί αυτή η προσπάθειά του «Αρίωνα» στερήθηκε βοήθειας από «σημαντικά πρόσωπα» και φορείς, ...αν και είχε έγκαιρα αυτή ζητηθεί. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν υπήρχε εκ μέρους τους «ηθελημένη αδιαφορία»... απλά, φαίνεται, πως... εμείς δεν ήμασταν ιδιαίτερα πιστικοί(!) Πιστεύουμε πως σε μελλοντικές παρόμοιες προσπάθειές μας, θα σταθούν δίπλα μας Αρωγοί και Xορηγοί!

Η σύλληψη, ο σχεδιασμός, η επιμέλεια και η προβολή της έκθεσης ήταν του Σταυριώτη PSMavro.
Για την πραγματοποίηση της εργάσθηκαν ο πρόεδρος Γιάννης Λουκάς καθώς και όλο το Δ.Σ. του «Αρίωνα».
Eπίσης, εθελοντική εργασία για το στήσιμο της, προσφέρανε ο Δημήτριος και ο Αλέξανδρος Μαυρόπουλος...
...τους ευχαριστούμε γι αυτό.



Σε αυτό το διήμερο εορτασμό παραβρέθηκαν και πολλοί ξένοι φίλοι δίπλα μας, από Αθήνα και εξωτερικό.
Ένας από τους επισκέπτες μας είναι και ο γνωστός φωτογράφος Αλέξης Σοφιανόπουλος.
Ο φίλος του «Σταυρού» έκανε την φωτογράφηση της έκθεσης, αλλά και άλλων των εκδηλώσεων, προσφέροντας το «επώνυμο» φωτογραφικό υλικό του στον «Aρίωνα». Τον ευχαριστούμε θερμά γι' αυτό!

Η έκθεση για λίγες ακόμα ημέρες θα λειτουργεί.

Στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία μπορείτε να τηλεφωνήσετε ή να στείλετε Mail...
Tηλ. κινητό: 6972-696072.
E-mail... arion_gl@otenet.gr / psm@otenet.gr

Η γιορτή της Παναγίας (14-15 Αυγούστου '08) στο χωριό του «Σταυρού» στη Κέρκυρα.

Όπως και σε όλη την Ελλάδα... και ιδιαίτερα στην Κέρκυρα... στις 15 Αυγούστου, γιορτάζετε μια από τις πιο αγαπητές και σεβαστές γιορτές των Ελλήνων... η Kοίμηση της Θεοτόκου Παναγιάς Μαρίας!



Αυτό το διήμερο τα χωριά στην Κέρκυρα παίρνουν μία διαφορετική ζωντάνια. Σε όλα τα χωριά οργανώνονται πανηγύρια, πολιτιστικές εκδηλώσεις και διάφοροι άλλοι εορτασμοί! Σε αυτούς τους εορτασμούς καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες ψημένου κρέατος, μπύρας και αναψυκτικών... οι εορταστές δε, έρχονται στο κέφι και χορεύουν κυκλικούς παραδοσιακούς χορούς κάτω από μουσικούς ήχους επώνυμων τοπικών συγκροτημάτων... που είναι ιδιαίτερα αγαπητά στο νησί.



Όλα ξεκινούν στις 14 το πρωινό (παραμονή παναγίας) όπου μαζεύονται «εθελοντές» και κάνουν πρακτικές εργασίες. Πλένονται, καθαρίζονται μαγειρικά σκεύη, μαγειρεύετε υπαίθρια η παραδοσιακή «ορφανή μακαρονάδα» που θα προσφερθεί δωρεάν στους προσκυνητές το βράδυ μετά την περιφορά του Επιταφίου της Παναγίας, στολίζεται ο Επιτάφιος από γυναίκες του χωριού, μεταφέρονται - στήνονται καρέκλες και τραπέζια στο χώρο του πανηγυριού, δοκιμάζεται ο φωτισμός και η μικροφωνική εγκατάσταση για τη μουσική, τα μέλη του χορευτικού συγκροτήματος κάνουν τις τελευταίες πρόβες, φτιάχνονται οι λαχνοί για τη λαχειοφόρο αγορά και αγοράζονται η τελευτές προμήθειες...




Το βράδυ γίνετε η περιφορά του Επιταφίου της Παναγίας στις γειτονιές τις ρούγες και τα σοκάκια του χωριού... και με την επιστροφή των πιστών αρχίζει η διανομή της «ορφανής μακαρονάδα». «Ορφανή» λέγετε γιατί... λόγο νηστείας δεν περιλαμβάνετε σ’αυτήν κρέας. Bέβαια, δίπλα στο χώρο, τα τελευταία χρόνια, ψήνονται κρεατικά, σουβλάκια, λουκάνικα, κοτόπουλα, «κοκάλες» και διάφορα άλλες άλλες λιχουδιές... Όποιος αντέξει δηλαδή! Σε αυτό το εορτασμό κανονικά λείπει η χαρούμενη χορευτική μουσική (λόγο πένθους της ημέρας) ...όμως και αυτό (δειλά - δειλά) έχει ξεπεραστεί στις μέρες μας. Την επόμενη ημέρα Bέβαια, στους εορτασμούς που οργανώνονται, όλα είναι «ελεύθερα»... μια και είναι εορταστική ημέρα.
Στα παραπάνω πλαίσια ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού «Σταυρός»., του Δήμου Αχιλλείων, της Κέρκυρας... ο γνωστός «Αρίων»... οργάνωσε και τις φετινές εκδηλώσεις του.































Σε αυτό το διήμερο εορτασμό παραβρέθηκαν και πολλοί ξένοι φίλοι δίπλα μας, από Αθήνα και εξωτερικό. Ένας από τους επισκέπτες μας είναι και ο γνωστός φωτογράφος Αλέξης Σοφιανόπουλος. Ο εγκάρδιος φίλος (πια) του Σταυρού έκανε την φωτογράφηση των εκδηλώσεων προσφέροντας οικιοθελώς το φωτογραφικό υλικό στον «Aρίωνα». Τον ευχαριστούμε θερμά γι' αυτό!






















Ξεχωριστή ελπιδοφόρα παρουσία ήταν η συμμετοχή στις εκδηλώσεις του «Aρίωνα»... των νεαρών φίλων αλλά και των νέων ανθρώπων του χωριού γενικότερα! Αυτό δείχνει πως όλα αλλάζουν στον τόπο μας... φυσικά προς το καλύτερο!
Ας αφιερώσουμε αυτές τις φωτογραφίες στους νέους ανθρώπους!





Φυσικά στους Nέους περιλαμβάνονται όλοι όσοι νιώθουν πραγματικά ΝΕΟΙ στην καρδιά, στο μυαλό και στην ψυχή... με πρώτους και καλύτερους το σεβαστό εφημέριο του «Σταυρού», τον αγαπητό παπά Σπύρο Σπύνουλα... αλλά και τον εξίσου σεβαστό παπά Μενέλαο, από τους «άγιους Δέκα» που πάντα μας τιμά με την παρουσία του!




Να μην ξεχάσουμε τους πολύ μικρούς μας φίλους...
...αλλά και χορευτικό του συλλόγου... που αποτελείτε από πραγματικά όμορφα δροσερά μπουμπούκια...

Τιμήσαμε τις «Παλαιές Γυναίκες» του «Σταυρού» και της Kερκυραϊκής υπαίθρου!

Για πρώτη φορά, έξω από την παλιά κεντρική εκκλησία της Παναγιάς, στην καρδιά του χωριού «Σταυρός», ο πολιτιστικός σύλλογος «AΡΙΩΝ» τίμησε τις «Παλαιές Γυναίκες» του χωριού!
Στο τόπο, που γεννήθηκαν, έπαιξαν, μεγάλωσαν, παντρευτήκαν, έκαναν παιδιά, έζησαν και τελείωσαν την ζωή τους, τόσες και τόσες «Παλαιές Γυναίκες», οργανώθηκε πολιτιστική εκδήλωση προς τιμή τους.



Φυσικά δεν έλειψαν η συγκινητικές στιγμές όταν, σε ιδική οθόνη από το φωτογραφικό αρχείο του Συλλόγου, προβλήθηκαν ενδεικτικές φωτογραφίες από τις «Παλαιές Γυναίκες», του χωριού! Πολλοί παρευρισκόμενοι είδαν και αναγνώρισαν οικία αγαπημένα τους πρόσωπα. Αρκετοί μάλιστα, που λείπουν χρόνια από το χωριό, δακρυσμένοι έδειχναν στα παιδιά τους... αυτά τα αγαπημένα πρόσωπα! Διαβάστηκαν φυσικά τα κατάλληλα κείμενα... που σας τα παραθέτουμε προς δημοσίευση.




Η όλη εκδήλωση περιλάμβανε μουσική από παραδοσιακούς οργανοπαίχτες, χορό από το χορευτικό συγκρότημα του «AΡΙΩΝΑ», τραγούδι, κέρασμα παραδοσιακών προϊόντων από χορηγούς του Συλλόγου, σουβλάκια μπύρες και φυσικά πολύ κέφι από τους παρευρισκόμενους!






Κείμενα που διαβάστηκαν στην εκδήλωση...

«Παλαιές Γυναίκες», του χωριού!
....................................................................
Xωριάτισσες Γυναίκες, Προγιαγιάδες, Νόνες, Μάνες, αδελφές αλλά και πεθερές, συμπεθέρες, συννυφάδες και νύφες που ήρθαν από άλλες γειτονιές, από άλλα χωριά και ίσος από ξένους τόπους για να παντρευτούν εδώ, να φροντίσουν τα κτήματα, τις ελιές, τα ζώα, τους γέρους, να αγαπήσουν τους άντρες τους, να γεννήσουν και να κανακέψουν παιδιά (εμάς δηλαδή) και ύστερα, με τη σειρά τους, να γεράσουν και αυτές, σε ξένη γη, σε ξένα σπίτια που όμως αγάπησαν και τα έκαναν δικά τους!
Ας αφιερώσουμε τη βραδιά μας και σε αυτές τις «Παλαιές Γυναίκες», που, ενώ γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εδώ... έφυγαν για να παντρευτούν σε άλλες γειτονιές, σε άλλα χωριά! Ακόμα και σε αυτές που έφυγαν και τόπους μακρινούς και ξέχασαν και ξεχαστήκαν και δε γύρισαν ποτέ τους πίσω.
Ας αφιερώσουμε τη βραδεία μας, στις πολύ «Παλαιές Γυναίκες», αυτές που γνωρίσαμε από τα λόγια των μεγαλύτερων μας, αλλά και σε όλες αυτές που δεν ακούσαμε και δε μάθαμε ποτέ, το όνομά τους(!) γιατί, υπήρξαν, έζησαν σιωπηλά εδώ, σε τούτα τα σπίτια, περπάτησαν σε αυτές τις ρούγες, χόρεψαν και τραγούδησαν σε τούτο το Σιάδι... Τί και αν δε μας είπε, κανείς, ποτέ τίποτα γι’ αυτές!!!
Mπορεί, αυτή η αναφορά μας να γίνεται κυρίως για τις «Παλιές Γυναίκες» του Σταυρού... αφορά όμως όλες τις Xωριάτισσες γυναίκες του Νησιού.

Ας θυμηθούμε...
....................................................................
Πρώτες πρώτες... θα πρέπει να θυμηθούμε και να τιμήσουμε τις Μαμές... αυτές που ξεγέννησαν τους γονιούς μας, τα πεθερικά μας και όλους τους άλλους. Xωρίς αυτές τις πονετικές ψυχές... καμιά γυναίκα δε θα γεννούσε με ασφάλεια... Ούτε εμείς θα είμαστε σήμερα εδώ.
Mετά να θυμηθούμε τις ανώνυμες πρακτικές, τις «φτιάχτρες» που με τα γιατροσόφια τους... απάλυναν τον πόνο των ανθρώπων...
Aλλά και αυτές που «μελετούσαν» τις αρρώστιες, το βάσκαμα και το ανεμοπύρωμα!
Mετά τις «προξενήτρες», που δίχως τον «καλό λόγο» τους, δε θα «ταίριαζαν» ζευγάρια.
Αυτές που γέννησαν πολλά παιδιά...
Να θυμηθούμε τις Νόνες που μεγάλωναν τα παιδιά... αυτές που ήξεραν να λένε παραμύθια... αυτές που γνώριζαν χορούς και τραγούδια...για κάθε λόγο και ώρα...
Αυτές που ετάισαν και μεγάλωσαν ορφανά, δικά τους, ή ξένα...
Αυτές που θυσιάστηκαν για τους γονείς και για τα πεθερικά τους...
Να θυμηθούμε αυτές που έμειναν νωρίς μόνες...
Και αυτές που τις ξέχασαν, ακόμα και οι δικοί τους άνθρωποι...
Να θυμηθούμε αυτές που θέριεψαν τις ελιές, που ίσιωσαν τους τροχάλους, που έφτιαξαν κήπους και μποστάνια...
Να θυμηθούμε αυτές που έβγαλαν χώμα, από κάβες και πηγάδια, αυτές που κουβάλησαν πέτρες για να κτιστούν σπίτια - σχολεία - εκκλησιές...
...αλλά και αυτές που έσκαψαν τους νέους δρόμους, αυτές που κράτησαν ανοικτά τα μονοπάτια...
Να θυμηθούμε... να θυμηθούμε... να θυμηθούμε... Aλήθεια, πόσες πρέπει να θυμηθούμε?
Aλίμονο, δεν μπορούμε να τις θυμηθούμε όλες με το όνομά τους!
Θα είναι μακρής και ατελείωτος ένας τέτοιος κατάλογος κατάλογος....
Πόσες μάνες, πόσες νύφες, πόσες πεθερές, πόσες κόρες και αδελφές!!!

Η ζωή της γυναικάς στο χωριό, τον παλιό καιρό
....................................................................
Η ζωή της γυναικάς στο χωριό τον παλιό καιρό δεν ήταν και τόσο ρόδινη και αυτό ΄οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε όλοι μας.
Οι προ γιαγιάδες, οι γιαγιάδες μας και οι μάνες μας δεν έζησαν σε παράδεισο.
Φτώχια, σκληρή δουλειά, αρρώστια, εγκατάλειψη... είναι η σκοτεινή πλευρά της ζωής, μιας γυναίκας, στην ύπαιθρο.
Aπό την πρώτη μέρα που γεννιόταν ένα κορίτσι... όλη κατσούφιαζαν. Ένα στόμα παραπάνω για φαγητό, μία προίκα που έπρεπε να δοθεί. Μόνο η μάνες χαίρονταν με τον ερχομό ενός κοριτσιού... ιδιαίτερα αν ήταν πρώτο, γιατί θα είχαν κάποια να μεγαλώσει τα παιδιά που θα έρχονταν στη συνέχεια.

Δουλειά στις ελιές, στους κήπους και στο σπίτι από το πρωί ως το βράδυ περίμενε ένα κορίτσι. Συν τις άλλης, μόλις γινόταν έφηβη, θα έπρεπε να προσέχει να μην της «βγει το όνομα» γιατί δύσκολα θα παντρευόταν.
Μόλις αρραβωνιάζονταν, με το έτσι θέλω των γωνιών, θα έπρεπε να πηγαίνει να δουλεύει και στο σπίτι των πεθερικών... και αν γινόταν ο γάμος ...μην την ξαναείδατε στο πατρικό της.
Η ζωή της σαν παντρεμένη... ακόμα πιο δύσκολη.
Να σηκωθεί πρωί, να ταΐσει τα ζώα, τα πεθερικά, να φέρει νερό απ το πηγάδι να πάει στις ελιές, να φτιάξει τους κήπους και το κοτέτσι, να καθαρίσει το σπίτι, να φέρει ξύλα, να ανάψει τη φωτιά να μαγειρέψει, να ταΐσει πάλι ζώα και πεθερικά... να φροντίσει τα παιδιά... να ξεκουράσει τον άντρα! Και την άλλη μέρα πάλι τα ίδια πρωί πρωί... Όλα περνούσαν από τα χέρια της, χώρια για τις εποχιακές δουλειές, μεροκάματα, θελήματα και φυσικά η προετοιμασία που θα έπρεπε να κάνει για το χειμώνα.... να προβλέψει για αποθήκευση καρπού, για πλέξιμο και φύλαγμα ρούχων για επισκευές στο σπίτι, στις καλύβες και τις κατοικές... και ένα σορό άλλα.
Αν ετύχαινε και πέθαινε ο άντρας της νωρίς... ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα... και αν έρχονταν στο σπίτι καμιά δύσκολη νύφη... τις έπαιρναν και το χωράφι και τα ελαιόδεντρα και το κοτέτσι που τις είχε αφήσει ο ...κύρης της, για τη βόλεψή της.
Μόνη παρηγοριά τα εγγόνια της... και μόνη φροντίδα, να τα έχει καλά με το γιό, τη νύφη, ή το σώγαμπρο... γιατί τους είχε πια υποχρέωση.
Bέβαια, ήταν και κάποιες που γερνούσαν καλά... και ως τα τελευταία τους ήταν αγαπητές, σεβαστές και τιμημένες... Πόσες ήταν όμως αυτές? Yπήρχε φτώχια εκείνο το καιρό... και η φτώχια φέρνει κακομοιριά και δυστυχίες για τους πολλούς!

Παναγιώτης Μαυρόπουλος
για όλες τις «Παλαιές Γυναίκες» του «Σταυρού» ...και της Kερκυραϊκής υπαίθρου!